یکی چون من، عمری در ظلمات حصارها و حجابها مانده است و در خانهی عمل و زندگی، جز ورق و کتاب، منیّت نمییابد و دیگری در اول شب یلدای زندگی سینهی سیاه هوسها را دریده است و با سپیدهی سحر عشق، عقد وصال و شهادت بسته است.
مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌ مَوْلاهُ، وَ هُوَ عَلِىُّ بْنُ أَبى طالِبٍ أَخى وَ وَصِیّى، وَ مُوالاتُهُ مِنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ أَنْزَلَها عَلَىَّ؛
هر آن که من سرپرست اویم، این على سرپرست اوست. و او علىبن ابیطالب است؛ برادر و وصى من که سرپرستى و ولایت او حکمى است از سوى خدا که بر من فرستاده شده است.
خطبه غدیر
فَضِّلُوا عَلِیّاً فَإِنَّهُ أَفْضَلُ النَّاسِ بَعْدى مِنْ ذَکَرٍ و أُنْثى؛
على را برتر دانید؛ که او برترینِ مردمان از مرد و زن پس از من است.
خطبه غدیر
مَعاشِرَالنَّاسِ، السّابِقُونَ إِلى مُبایَعَتِهِ وَ مُوالاتِهِ وَ التَّسْلیمِ عَلَیْهِ بِإِمْرَةِ الْمُؤْمِنینَ أُولئکَ هُمُ الْفائزُونَ فى جَنّاتِ النَّعیمِ؛
هان مردمان! سبقت جویان به بیعت و پیمان و سرپرستى او و سلام بر او با لقب امیرالمؤمنین علیهالسلام، رستگارانند و در بهشتهاى پر بهره خواهند بود.
خطبه غدیر
مَعاشِرَالنّاسِ، إِنَّما أَکْمَلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ دینَکُمْ بِإِمامَتِهِ. فَمَنْ لَمْ یَأْتَمَّ بِهِ وَبِمَنْ یَقُومُ مَقامَهُ مِنْ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ وَالْعَرْضِ عَلَىاللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فَأُولئِکَ الَّذینَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِىالدُّنْیا وَالْآخِرَةِ وَ فِى النّارِهُمْ خالِدُونَ؛
هان مردمان! خداوند عزّ و جلّ دین را با امامت على تکمیل فرمود. اینک آنان که از او و جانشینانش از فرزندان من و از نسل او تا برپایى رستاخیز و عرضهى بر خدا پیروى نکنند، در دو جهان کردههایشان بیهوده بوده، در آتش دوزخ ابدى خواهند بود.
خطبه غدیر