کویرم تشنه باران

 «باب چهارم»

"دیدین تویِ جلسات عزاداری امام حسین‌_{^{علیه‌السلام}} همین که اسم آقا اباعبدالله‌الحسین‌^{_{علیه‌السلام}} را می‌شنوی، دلت می‌لرزه و قلبت منقلب می‌شه!"

خداوند یک آتش و حرارتی از عشق و محبت به امام حسین‌^{_{علیه‌السلام}} در قلب همه‌ی مؤمنین قرار داده که این حرارت یک ضمانت هم دارد و آن، این است که هرگز این آتش سرد و خاموش نمی‌شود. «إنّ لِقَتلِ الحُسَین حَرارةً فِی قُلُوبِ المُؤمِنینَ لاَ تَبرُدُ أبَداً».¹ اهل‌بیت‌^{_{علیهم‌السلام}} هم برای گریه بر امام حسین‌علیه‌السلام سفارش کرده‌اند و فرمودند با گریه بر امام حسین‌^{_{علیه‌السلام}} محبت خودتان را به ما نشان دهید. امام صادق‌^{_{علیه‌السلام}} محبّین و شیعیان خودشان را با این خصوصیت یاد می‌کنند: «ألَّذیِنَ یَفرَحُونَ لِفَرَحِنا و یَحزَنُونَ لِحُزنِنا»²؛ در غم ما غمگین و در شادی ما شادمانند. از این رو وظیفه عقلانی و شرعی ایجاب می‌کند که در ایام عزاداری اهل‌بیت‌ حزن و اندوه خودمان را به زبانِ حال یعنی با اشک، آه، ناله و زاری اظهار کنیم.

ممکن است این سوال پیش بیاید که این گریه بر امام حسین‌^{_{علیه‌السلام}} که اینقدر بر آن سفارش شده است، فایده‌ای هم دارد؟! اصلا سودی به حال من و شما دارد؟!

بله؛ فایده دارد!! این حرف من نیست. روایت هست از امام صادق‌^{_{علیه‌السلام}} که فرمودند: «کسی که نام ما اهل‌بیت‌^{_{علیهم‌السلام}} نزد او برده شود و از چشمانش اشک بیاید، اگرچه به قدر بال پشه (مگس) باشد، گناهانش آمرزیده می‌شود، حتی اگر آن گناهان به اندازه کف روی دریاها باشد»³. 

شاید کسی بگوید: چقدر خوب! پس گناه می‌کنیم و بعد بر امام حسین‌^{_{علیه‌السلام}} گریه می‌‌کنیم تا گناهانمان پاک شود. خیر؛ چنین نیست! گریه‌ای پاک‌کننده‌ی گناهان است که همراه با توجه و معرفت به امام باشد. همراه با عشق و مودّت به امام باشد. اینطور نیست که فقط چند قطره اشک از چشم خارج شود، باید دلمان به امام حسین‌^{_{علیه‌السلام}} و یا هر یک از ائمه وصل شود. به قول معروف «با حلوا حلوا گفتن، دهن شیرین نمیشه"؛ با "حسین حسین گفتن هم کسی حسینی نمیشه". باید محبت و معرفت به امام بر وجودمان مستولی شود. در چنین حالتی وقتی اشکمان سرازیر شد، توبه کنیم و برگردیم و در سپاه امام‌ حسین‌^{_{علیه‌السلام}} قرار بگیریم و علیه یزیدهای نفس و جامعه قیام کنیم. بدیهی است که در این‌صورت حتی اگر "حُر" باشیم که راه امام را سد کرد، بخشیده می‌شویم.

ادامه دارد... باب پنجم

برای مطالعه همه باب‌های این مطلب روی کلیدواژه «حب‌الحسین» کلیک بفرمایید.

_{ـــــــــــ}

_{¹ پیامبر اکرم‌^{صلوات‌الله‌علیه‌وآله}: «همانا بر اثر کشته شدن حسین حرارتی در دل‌های مومنان ایجاد می‌شود که هرگز خاموش نخواهد شد.»؛ مستدرک‌الوسائل، ج ۱۰، ص ۳۱۸}

_{² وسائل‌الشیعه، ج ۱۴}

_{³ کامل‌الزیارات، ص ۱۰۳}