« قطره و دریامنم گدای در خانه تو ... »

 

بدن آهو، یک قسمتی دارد به اسم نافه. خون وقتی وارد نافه‌ی آهو می‌شود، تبدیل به مشک می‌شود که عطر بسیار خوشبویی است، و چقدر قیمت پیدا می‌کند و مردم آن را به سر و صورت و جامه‌ی خود می‌کِشند. دستگاه الهی هم درست مثل نافـه‌ی آهو است ! یعنی هر کس، هر قدر هم که آلوده باشد، وقتی به آن جا می‌رود پاک و معطر می‌شود. گذشته‌ی او اصلاح می‌شود و تمام بدی‌هایش بـه خوبی بـدل می‌شـود. آنجا جایی اسـت که بدی‌ها و گناهان به حسنه و زیبایی و خوبی بدل خواهند شد. درست مثل آب گل‌آلودی که به دریا برسد. آب آلوده همین که به دریا رسید پاک و زلال خواهد شد.

 

 برگرفته از کتاب مثل شاخه های گیلاس 

تألیف محمدرضا رنجبـر

 


موضوعات: کافه کتاب
   چهارشنبه 9 خرداد 1397
آراي كاربران براي اين مطلب
5 ستاره:
 
(1)
4 ستاره:
 
(0)
3 ستاره:
 
(0)
2 ستاره:
 
(0)
1 ستاره:
 
(0)
1 رأی
ميانگين آراي اين مطلب:
5.0 stars
(5.0)
نظر از: زكي زاده [عضو] 
خیلی زیبا بود ..وقتی در راز و نیاز نوشتن خودت و خلوت دلت با یار،خیلی التماس دعا خیلی..http://maedeh.kowsarblog.ir/
1397/06/06 @ 21:08
پاسخ از: یار مهـــدی [عضو] 
5 stars
سلام ان شاء الله حاجت روایی شما، دوست خوبم، سپاس فراوان از حضور گرم و پر از مهرتان در این وبلاگ
1397/06/06 @ 21:58


فرم در حال بارگذاری ...