کویرم تشنه باران

مردِ خانه با خنده می‌گوید: «خانم! ده میلیون از حسابم برداشت داشتی؟»

خانمِ خانه با قهقهه‌ای مستانه می‌گوید: «بله عزیزم! به حساب خدمتکارمون ریختم.»

مرد، متعجبانه می‌گوید: «خدمتکار؟! ما که خدمتکار نداشتیم؟!»

خانم با کنایه و خنده می‌گوید: «همونی که صبح تا شب برات می‌‌شوره، می‌پزه، مشغولت می‌کنه و...».

این شرح حالی‌‌ست که به تازگی در یک ویدئوی کوتاه اینستاگرامی دیدم. مردی دوربین به دست از شریک زندگی‌اش با پوششی خلاف شرع و عرف اسلامی فیلم می‌گیرد. یک کاربرِ مرد می‌نویسد: «اینا همش وظیفه‌ی زنه! دستمزد را از کجاتون دراوردید؟» خانمِ بازیگر ویدئو پاسخ می‌دهد: «تو شرع اسلام اومده. بهش میگن اجرت‌المثل».

چیزی که در این ماجرا برایم حیرت‌آور بود این است که کسانی حقوق زن در اسلام را یادآور شده‌اند که مدتی‌ست از سر عناد یا از سر ناآگاهی، داعیه‌ی شعار زن زندگی آزادی را سر داده‌اند. یا شاید هم از شرع اسلام آن قسمت که به ظاهر به نفعشان هست را می‌گیرند و بقیه را بی‌خیال می‌شوند. نه به حجاب اجباری سر می‌دهند و از آن‌طرف از قوانین شرع اسلام برای زن می‌گویند. مَثَلِ شخصی که نماز نمی‌خواند و می‌گفت: «قرآن گفته: لاتقربوا الصلوة»؛ غافل آنکه این آیه ادامه دارد و از نماز در حالت مستی نهی شده است. آخر ما نفهمیدیم شما با خودتان چند چندید؟ این‌طرفی هستید یا آن‌طرفی؟! زن، زندگی آزادی یا زن زندگی افتخار؟! «أفتُؤمِنونَ بِبَعضِ الکتابِ و تَکفُرونَ بِبَعضٍ...»؟!