کویرم تشنه باران

توالیِ اتفاقات دیروز صبح و سوال «عرصه‌ی مسابقه و پیشی گرفتن کدام است؟!»، همان‌وقت من را به فکر واداشت. وقتی که سر صبح، ماشین به یکی از داوطلبین زد و از رسیدن به آزمون جاماند و داوطلب پشت سرم توی صف گفت: «یکی از رقیبهامون کم شد!»، همین‌طور وقتی‌که یکی از دوستان سر جلسه‌ی آزمون با کنایه گفت: «تو چقدر حریصی! بس نیست؟! دوباره اومدی امتحان بدی؟! این امتحانو بزار برا ما!»؛ حواسمان نبود که «این دنیا عرصه‌ی پیشی گرفتن و سبقت به سمت غفران الهی‌‌‌ست» و چه خوب است که هدف همه‌ی سبقت‌ها و پیشی‌گرفتن‌های دنیاییمان، مغفرت الهی باشد. 

«و سارعوا الی مغفرة من ربکم و جنة عرضها السماوات و الارض اعدت للمتقین»