کویرم تشنه باران

« صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ » (بقره/ آیه 138) ترجمه: رنگ الهی (توحیدی بگیرید) و چه رنگی از رنگ الهی خوش رنگ‌تر است؟ و ما پرستندگان اوییم.

 خداوند در این آیه به همه فرمان می‌دهد که بکوشند «رنگ خدایی» را که بهترین رنگهاست بپذیرند و به این ترتیب رنگهای نژادی و قبیلگی و سایر رنگ‌های تفرقه‌انگیز مادی را از میان بردارند. حدیثی که از امام صادق علیه السلام در تفسیر این آیه نقل شده که: مقصود از «صبغة الله» آیین پاک اسلام است، نیز همین حقیقت را بازگو می‌کند. مفسران می‌گویند: در میان مسحیان معمول بود که فرزندان خود را غسل تعمید می‌دادند و گاهی ادویه مخصوص زرد رنگی به آب اضافه می‌کردند و می‌گفتند این غسل مخصوصا با این رنگ خاص باعث تطهیر نوزاد از گناه ذاتی که از آدم به ارث برده می‌شود. قرآن بر این منطق بی‌اساس خط بطلان می‌کشد و می‌گوید بهتر این است که به جای رنگ ظاهر و رنگ ماده رنگ حقیقت و خدایی بپذیرند تا روح و جان از هر آلودگی پاک شود نه این رنگ‌های خرافی و موهوم. راستی چه تعبیر زیبایی‌ست ، اگر مردم رنگ خدایی بپذیرند یعنی رنگ وحدت و عظمت و پاکی و پرهیزگاری ، رنگ «بی‌رنگی» و عدالت و مساوات و برابری و برادری،‌ آنگاه می‌توانند در سایه آن همه‌ی نزاع‌ها و کشمکش‌ها که بر اثر «اسیر رنگ شدن‌ها» بوجود می‌آید از میان بردارند .

منبع: تفسیر نمونه، ج1