کویرم تشنه باران

حضرت آقا به حاج محمود گفتند: «اگر خسته نمی‌شوی، ای ایران بخوان...». حاج محمود خواند و مردان این قاب، با ایمان راسخ به خط ولایت و دور از هرگونه چشم امید به بیگانگان، خواندند و با تمام وجود به پا خاستند.

این تصویر، چکیده‌ی «ای ایران» حقیقی است. جهادگران بسیجی که بی‌چشم‌داشت، گوش به فرمانِ ولایت ایستادند و ثابت کردند وفاقِ ملی یعنی اطاعت از رهبری و عمل به فرمان او. مردمی که در سیل، زلزله و حتی روزهای سیاه کرونا، کمر خدمت را بستند و در دل فاجعه فرو رفتند. این مردان بی‌ادعا حقیقتِ «وفاق» را در میدان عمل و با تکیه به توان داخلی ساختند.

اما؛ آقایانِ پشتِ میزهای مدیریت! شما «ای ایران» را کجا خوانده‌اید؟ در سالن‌های مجلل در بسته؟ پشت تریبون‌های پُر زرق و برق؟ در سخنرانی‌های پُر طمطراق؟ یا پشتِ همان‌ میزهایی که هر روز با سوء مدیریت، «ای وایِ» جدیدی برای مردم ساختید! ای وای برق! ای وای آب! ای وای معیشت! 

مردم، «ای ایران» را بلدند. آن را با مقاومت خوانده‌اند و با باور و اعتماد به نفس ملی زنده نگه داشتند. حالا نوبت شماست! مثل این تصویر، گوش به فرمان ولایت، پای کار بایستید و «ای ایران» حقیقی را سر دهید؛ یا لااقل با سیاست‌های وابسته‌ی بی‌ثمر در میدان مذاکره مانع پیشرفتِ این سرودِ حماسی نشوید!

^{_{پ. ن: تصویر مربوط به گروه‌های بسیجی و جهادی در حال خدمت‌رسانی به مردمی که خانه‌هایشان در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه آسیب دیده}}