« کدبانو! | همسفر عرفه » |
خواستم واژهی مقاومت را معنا کنم، رسیدم به آنجا که نوشته بود مقاومت تنها در کنار ایمان معنا و ارزش پیدا میکند، چرا که کفّار هم بر باطل خود مقاومت دارند. کفاری که برای حفظ موقعیت خود به سلاح جنگ و ترور بسنده میکنند.
وقتی سخن از مقاومت باشد بیاختیار ذهنمان به سمت و سویِ قدس، فلسطین، غزه، لبنان و متجاوزانِ اشغالگر صهیونیستی میرود، که تابِ سخن حق را نداشتند و دست به اشغال و تجاوز زدند. در مقابلِ این تجاوزهای غیرانسانی بود که مقاومت معنا پیدا کرد. مقاومتی تا پایِ جان و به خاکِ سیاهِ مذلت نشاندنِ متجاوزان.
در جستجویِ واژگانِ بیشتری برایِ معنا کردن مقاومت بودم، رسیدم به آنجا که نوشته بود اسلام مرز نمیشناسد. آنجایی که مقاومت اسلامی تفکّری میشود فرا جغرافیایی و مرزها را درمینوردد و شهیدی که میشود اولین شهید جبههی مقاومتِ اسلامیِ کشور، شهید «سید عبدالصمد امامپناه».
او که عاشق امام، جبهه و شهادت بود. هر چند فرصتِ طلاییِ نبرد در جبهههای هشت سال دفاع مقدس و امکان شهادت را از دست داده بود اما همواره در پی راهی بود برای رسیدن به آرزویش و نوشیدن از شربتِ نابِ شهادت.
عبدالصمد، برای رسیدن به هدفش قدم در جادهی سبز طلبگی گذاشت و به جرگهی سربازان امام زمانعجاللهتعالیفرجهالشریف پیوست. هنگامهای که فریاد مظلومیت زنان و کودکان لبنانی بلند شد به دادخواهی از این مظلومیتها برخاست. وی با تلاشهای فراوان و با در دست داشتن حکم جهاد مستقیم رهبری توانست قدم در جبههی مقاومت لبنان بگذارد و رشادتها بیافریند. نه از دادن سر و دست اِبایی داشت و نه از دادن جان. عاقبت پس از هشت ماه نبرد، با تنی بیسر و دست و قلبی مالامال از نور ایمان به دیدار حضرت حق شتافت.
مسلمانان دو قبله دارند:
کعبه برای «عبادت»، قدس برای «شهادت».*
شهید «سید عبدالصمد امامپناه» ۱۵ آذر ۱۳۴۸ در تبریز دیده به جهان گشود و در تاریخ ۲۶ فروردین ۱۳۷۵ پس از هشت ماه نبرد در جبههی مقاومت لبنان در سن ۲۷ سالگی به درجهی رفیع شهادت نائل شد.
روحش شاد، یادش گرامی.
* یکی از دست نوشتهای شهید عبدالصمد امامپناه.
فرم در حال بارگذاری ...