کویرم تشنه باران

تو زاده شدی تا صبر را معنا کنی!

سلام بر لحظه‌ی شکفتن خورشید صبر و شکیبایی!

ای زیور و زینت پدر! نمی‌شود، که از تو گفت و به کربلا نرسید، اما؛ صبرِ تو در کربلا خلاصه نمی‌شود.

طومار دردها و مصیبتهایت از همان کودکی آغاز شد، با رفتن جدت پیامبر (صلے‌ الله‌ علیہ‌ و آلہ)، با غصب خلافت پدرت علی (علیہ‌السلام).

تو از خروش خطبه‌های فاطمی درس گرفتی، تا با خطبه‌های فصیح و بلیغت پیکره‌ی کاخ یزیدیان را به لرزه بیاندازی! 

ای کوثر صبر ولایت! تو آمدی، تا در آن هنگامه‌ی ظلمت و تاریکی پیام‌آور روشنایی باشی. پیامی که هنوز در بطن تاریخ جاریست.

تو آمدی، تا با شکوه و هیبت ذوالفقاریت، شکوه و هیبت پوچ امویان را در هم بکوبی!

تو آمدی، تا پرستار دل رنجور، تن خسته و بیمار اهل حرم باشی!

و چه زیبا و صبورانه، مصیبتهایت را معنا کردی؛ 

«مَا رأَیتُ إِلَّا جَمِیلاً».

میلاد با سعادت حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) و روز پرستار بر همگان مبارک باد.